ΕΝΟΤΗΤΕΣ
Το γλοίωμα είναι ένας πολύ συχνός τύπος όγκου ο οποίος αναπτύσσεται στον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό. Περίπου το 33% των όγκων εγκεφάλου είναι γλοιώματα. Οι συγκεκριμένοι τύποι όγκου ξεκινούν από τα βοηθητικά – υποστηρικτικά κύτταρα (γλοιακά κύτταρα) τα οποία περιβάλλουν τα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου και υποστηρίζουν τις λειτουργίες τους. Αυτά περιλαμβάνουν τα αστροκύτταρα, τα ολιγοδενδροκύτταρα και τα επενδυματικά κύτταρα.
Τα γλοιώματα ταξινομούνται σύμφωνα με τον τύπο των γλοιακών κυττάρων που σχετίζονται με τον όγκο, καθώς και τα γενετικά χαρακτηριστικά του όγκου. Έτσι, οι τύποι των γλοιωμάτων είναι οι εξής:
- Αστροκύτωμα
Αφορά στο αστροκύτωμα, το αναπλαστικό αστροκύτωμα και το γλοιοβλάστωμα. - Επενδύμωμα
Συμπεριλαμβανομένου του αναπλαστικού επενδυμώματος, μυξοθυλωματώδους επενδυμώματος και του υποεπενδυμώματος. - Ολιγοδενδρογλοίωμα
Περιλαμβάνει τα ολιγοδενρδογλοιώματα, τα αναπλαστικά ολιγοδενρδογλοιώματα και τα αναπλαστικά ολιγοαστροκυτώματα.
Ποια είναι τα αίτια που οδηγούν στην ανάπτυξη γλοιώματος;
Τα αίτια που οδηγούν στην ανάπτυξη γλοιώματος δεν είναι γνωστά. Ωστόσο, υπάρχουν ποικίλοι παράγοντες που μπορεί να συμβάλουν στον κίνδυνο δημιουργίας ενός εγκεφαλικού όγκου. Οι παράγοντες αυτοί είναι:
- Ηλικία – Με την πάροδο του χρόνου, ο κίνδυνος ανάπτυξης όγκου εγκεφάλου αυξάνεται. Τα γλοιώματα παρουσιάζονται συχνότερα σε άτομα ηλικιακού εύρους 45 με 65 ετών. Εντούτοις, ένα γλοίωμα μπορεί να εμφανιστεί σε ανθρώπους οποιασδήποτε ηλικίας. Τύποι γλοιωμάτων, όπως είναι το αστροκύτωμα και το επενδύμωμα, απαντώνται περισσότερο σε παιδικές και νεότερες ηλικίες.
- Έκθεση σε ακτινοβολία – Ένας επιπλέον παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη εγκεφαλικού όγκου είναι η έκθεση σε ιονίζουσα ακτινοβολία. Ένα άτομο μπορεί να εκτεθεί στον συγκεκριμένο τύπο ακτινοβολίας κατά τη διάρκεια θεραπείας του καρκίνου με ακτινοβολίες.
- Ιστορικό με γλοίωμα στην οικογένεια – Το γλοίωμα σπάνια είναι κληρονομικό. Ωστόσο, οι πιθανότητες ανάπτυξής του αυξάνονται σημαντικά όταν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό.
Γλοίωμα & Συμπτώματα
Τα γλοιώματα προκαλούν συμπτώματα λόγω της πίεση που ασκούν στον εγκέφαλο ή στον νωτιαίο μυελό. Τα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο, το μέγεθος, τη θέση, καθώς και τον ρυθμό ανάπτυξης του γλοιώματος.
Τα συχνότερα σημάδια και συμπτώματα που εκδηλώνονται με το γλοίωμα είναι τα παρακάτω:
- Πονοκέφαλοι
- Επιληπτικές κρίσεις
- Αλλαγές στην συμπεριφορά
- Αδυναμία στα χέρια, το πρόσωπο ή τα πόδια
- Μούδιασμα
- Προβλήματα στην ομιλία
- Απώλεια συνείδησης
- Ναυτία και εμετός
- Απώλεια μνήμης
- Διαταραχές στην ισορροπία
- Προβλήματα στην όραση (θολή όραση ή διπλωπία)
- Ακράτεια ούρων
Γλοίωμα – Θεραπευτική Προσέγγιση
Η θεραπευτική προσέγγιση για την αντιμετώπιση του γλοιώματος εξαρτάται από τον τύπο, το μέγεθος, τον βαθμό και τη θέση του όγκου. Σημαντικό ρόλο παίζει επίσης η ηλικία και η γενικότερη υγεία του ασθενούς.
Σε συνδυασμό με τις μεθόδους αφαίρεσης του όγκου, η θεραπεία του γλοιώματος πιθανόν να περιλαμβάνει τη χρήση φαρμάκων με σκοπό τη μείωση των συμπτωμάτων. Ο εξειδικευμένος νευροχειρουργός συνήθως συστήνει στεροειδή για την υποχώρηση του οιδήματος και την ανακούφιση από την πίεση που ασκείται στον εγκέφαλο. Τα αντιεπιληπτικά χάπια συνταγογραφούνται σε περίπτωση που ο ασθενής παρουσιάζει επιληπτικές κρίσεις.
Χειρουργική αφαίρεση γλοιώματος
Η χειρουργική αφαίρεση του γλοιώματος αποτελεί την πρώτη και σημαντικότερη πρακτική για την αντιμετώπιση του εγκεφαλικού όγκου.
Ακτινοθεραπεία
Η ακτινοθεραπεία συνήθως εφαρμόζεται μετά τη χειρουργική αφαίρεση του γλοιώματος, ιδιαίτερα στους τύπους αυξημένης σοβαρότητας. Η συγκεκριμένη μέθοδος στοχεύει στην εξάλειψη των καρκινικών κυττάρων.
Χημειοθεραπεία
Κατά τη χημειοθεραπεία χρησιμοποιούνται φάρμακα που καταστρέφουν τα κύτταρα του όγκου. Η χορήγηση του φαρμάκου πραγματοποιείται είτε διά στόματος (χάπι) είτε ενδοφλέβια.
