ΕΝΟΤΗΤΕΣ
Το μηνιγγίωμα αποτελεί τον πιο συχνό καλοήθη όγκο εγκεφάλου ο οποίος αναπτύσσεται από τις μήνιγγες, δηλαδή τα προστατευτικά περιβλήματα του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού. Αν και ουσιαστικά δεν πρόκειται για όγκο εγκεφάλου, το μηνιγγίωμα συμπεριλαμβάνεται στη συγκεκριμένη κατηγορία καθώς μπορεί να έχει επίδραση στον εγκέφαλο, τα νεύρα και τα αγγεία, μέσα από την πίεση που ασκεί σε αυτά.
Τα περισσότερα μηνιγγιώματα αναπτύσσονται βραδέως, συχνά με την πάροδο πολλών ετών, χωρίς να προκαλούν συμπτώματα. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να επηρεάσουν τους γειτονικούς ιστούς του εγκεφάλου, των νεύρων και των αγγείων, οδηγώντας σε σοβαρή αναπηρία.
Τα μηνιγγιώματα αναπτύσσονται περισσότερο στις γυναίκες, ενώ εντοπίζονται σε μεγαλύτερες ηλικίες. Εντούτοις, μπορεί να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικιακή ομάδα.
Καθότι η πλειοψηφία των μηνιγγιωμάτων αναπτύσσεται με πολύ αργούς ρυθμούς και δεν παρουσιάζουν σημάδια και συμπτώματα, συχνά δεν απαιτείται άμεση θεραπεία. Σε αρκετές περιπτώσεις, η προσέγγιση αντιμετώπισής τους αφορά σε τακτική παρακολούθηση.
Μηνιγγίωμα – Ποια αίτια το προκαλούν;
Τα αίτια που προκαλούν το μηνιγγίωμα δεν είναι σαφή μέχρι και σήμερα. Η ιατρική κοινότητα αναφέρεται σε κάποιες κυτταρικές μεταβολές που προκύπτουν από άγνωστη αιτία στις μήνιγγες. Αυτό οδηγεί στον πολλαπλασιασμό των κυττάρων και, ως εκ τούτου, στο μηνιγγίωμα (όγκος).
Λόγω του ότι τα μηνιγγιώματα επηρεάζουν σε μεγαλύτερο ποσοστό τις γυναίκες, πιθανολογείται ότι η ανάπτυξή τους συσχετίζεται με τις γυναικείες ορμόνες. Επιπλέον, η έκθεση σε ακτινοβολία θεωρείται ότι παίζει ρόλο στις πιθανότητες εμφάνισης του μηνιγγιώματος, όμως αυτό δεν έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά.
Μηνιγγίωμα & Συμπτώματα
Τα σημάδια και τα συμπτώματα ενός μηνιγγιώματος συνήθως ξεκινούν σταδιακά και στην αρχή μπορεί να είναι πολύ ήπια. Ανάλογα με τη θέση του όγκου στον εγκέφαλο ή (πιο σπάνια) στη σπονδυλική στήλη, τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν τα παρακάτω:
- Αλλαγές στην όραση, όπως διπλωπία ή θολότητα
- Κεφαλαλγίες, οι οποίες είναι πιο έντονες με το πρωινό ξύπνημα
- Βαρηκοΐα, απώλεια ακοής ή εμβοές και κουδουνίσματα στο αυτί
- Απώλεια μνήμης
- Απώλεια όσφρησης
- Επιληπτικές κρίσεις
- Αδυναμία στα άνω και κάτω άκρα
- Γλωσσικές διαταραχές
Πώς γίνεται η διάγνωση του μηνιγγιώματος;
Η διάγνωση του μηνιγγιώματος τις περισσότερες φορές γίνεται κατόπιν εκδήλωσης των συμπτωμάτων. Σε περίπτωση όπου τα συμπτώματα θέτουν υποψία ανάπτυξης όγκου, ο νευροχειρουργός θα παραπέμψει σε απεικονιστικές εξετάσεις, όπως αξονική ή μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου. Ο εξειδικευμένος ιατρός θα αξιολογήσει τα αποτελέσματα των εξετάσεων, προσδιορίζοντας την έκταση, το μέγεθος και τη θέση του μηνιγγιώματος.
Ανάλογα με το περιστατικό, πιθανόν να κριθεί απαραίτητη η λήψη βιοψίας.
Μηνιγγίωμα – Πώς θεραπεύεται;
Η θεραπεία του μηνιγγιώματος βασίζεται στα ευρήματα της διαγνωστικής εξέτασης και περιλαμβάνει:
- Τακτική παρακολούθηση του μηνιγγιώματος χωρίς κάποια επεμβατική διαδικασία.
Αφορά στην περίπτωση όπου το μηνιγγίωμα είναι μικρού μεγέθους και δεν προκαλεί νευρολογικά συμπτώματα στον ασθενή, ενώ δεν αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου. Ο νευροχειρουργός ορίζει τη διενέργεια μαγνητικής τομογραφίας ανά συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα. - Στερεοτακτική ακτινοχειρουργική.
Με την τεχνική αυτή, επιτυγχάνεται η διακοπή αιμάτωσης του όγκου, αποτρέποντας έτσι την περαιτέρω ανάπτυξή του. Πρόκειται για θεραπεία εκλογής σε περιπτώσεις μικρών μηνιγγιωμάτων που βρίσκονται σε δυσπρόσιτα σημεία της ενδοκρανιακής περιοχής. Η τεχνική αυτή επιλέγεται επίσης σε υποτροπές μηνιγγιωμάτων έπειτα από χειρουργική επέμβαση ή σε ανθρώπους τρίτης ηλικίας των οποίων η κατάσταση υγείας κρίνεται ακατάλληλη για χειρουργική επέμβαση. - Χειρουργική επέμβαση όπου αφαιρείται το μηνιγγίωμα.
Εφαρμόζεται στην πλειονότητα των περιπτώσεων μηνιγγιώματος και συνιστά την πιο αποτελεσματική μέθοδο αντιμετώπισής του.
