ΕΝΟΤΗΤΕΣ
Σπονδυλολίσθηση είναι η πάθηση της σπονδυλικής στήλης στην οσφυϊκή μοίρα κατά την οποία ένας σπόνδυλος μετατοπίζεται (ολισθαίνει) πάνω στον άλλο. Πρόκειται για μία κατάσταση που μπορεί να προκαλέσει έντονο πόνο και παρουσιάζεται πολύ συχνά σε αθλητές ή άτομα με έντονη αθλητική δραστηριότητα. Ο πόνος αφορά σε πίεση που ασκείται σε κάποια νευρική ρίζα ή σε κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου. Ωστόσο, αρκετές φορές η σπονδυλολίσθηση δεν εκδηλώνει συμπτώματα και η διάγνωσή της γίνεται τυχαία σε εξέταση κατά την αξιολόγηση κάποιας διαφορετικής πάθησης.
Στις περισσότερες περιπτώσεις η σπονδυλολίσθηση μπορεί να αντιμετωπιστεί είτε με συντηρητικές είτε με χειρουργικές μεθόδους.
Τύποι Σπονδυλολίσθησης
Οι τύποι της σπονδυλολίσθησης, σύμφωνα με την ταξινόμηση κατά Wiltse, διακρίνονται στους παρακάτω πέντε:
- Ισθμική Σπονδυλολίσθηση
Είναι ο συχνότερος τύπος σπονδυλολίσθησης κατά τον οποίο προκύπτει λύση (χωρισμός) ανάμεσα στην άνω και κάτω αρθρική απόφυση των σπονδύλων και στη συνέχεια γίνεται η σπονδυλολίσθηση. - Εκφυλιστική Σπονδυλολίσθηση
Πρόκειται για εκφυλιστική πάθηση που παρουσιάζεται στους σπονδύλους, τους συνδέσμους ή τους μεσοσπονδύλιους δίσκους. - Δυσπλαστική Σπονδυλολίσθηση
Συγγενείς (από τη γέννηση) διαταραχές στις αρθρικές αποφύσεις της οσφυοϊεράς μοίρας. - Τραυματική Σπονδυλολίσθηση
Προκύπτει έπειτα από τραυματισμό κατά τον οποίο δημιουργείται κάταγμα του σπονδύλου. - Παθολογική Σπονδυλολίσθηση
Σπάνιος τύπος σπονδυλολίσθησης που οφείλεται σε μεταβολικά νοσήματα στα οστά και τους συνδέσμους (οστεοπόρωση, νόσος Paget, νεοπλασίες, αρθρογρύπωση, κ.α.).
Σπονδυλολίσθηση – Διάγνωση
Ο νευροχειρουργός θα θέσει τη διάγνωση μέσα από κλινικές και παρακλινικές εξετάσεις. Η διαγνωστική διαδικασία ξεκινά με τη λήψη ιατρικού ιστορικού όπου θα γίνει καταγραφή της συμπτωματολογίας. Στη συνέχεια, ο εξειδικευμένος ιατρός θα αξιολογήσει την κατάσταση υποδεικνύοντας στον ασθενή να πραγματοποιήσει συγκεκριμένες κινήσεις (διαγνωστικά τεστ κίνησης) και θα προχωρήσει σε νευρολογική εξέταση.
Ο βαθμός της σπονδυλολίσθησης προσδιορίζεται από τον απεικονιστικό έλεγχο ο οποίος γίνεται με απλές ακτινογραφίες. Για την εκτίμηση της σπονδυλόλυσης οι απεικονιστικές εξετάσεις περιλαμβάνουν αξονική και μαγνητική τομογραφία και, σε κάποιες περιπτώσεις, σπινθηρογράφημα των οστών.
Σπονδυλολίσθηση & Θεραπεία
Η θεραπεία για την αντιμετώπιση της σπονδυλολίσθησης ορίζεται σύμφωνα με παράγοντες που περιλαμβάνουν:
- Αιτία της πάθησης
- Βαθμός σοβαρότητας
- Ηλικία
- Ένταση συμπτωματολογίας
- Εντοπισμός νευρολογικών επιπλοκών
Κατά κανόνα, η σπονδυλολίσθηση 1ου και 2ου βαθμού αντιμετωπίζεται με συντηρητικές πρακτικές. Τα περιστατικά σπονδυλολίσθησης μεγαλύτερου βαθμού ή σε περιπτώσεις όπου η συντηρητική θεραπεία αποτυγχάνει, η χειρουργική επέμβαση αποτελεί την κατάλληλη επιλογή.
Σπονδυλολίσθηση – Συντηρητική Θεραπεία
Η συντηρητική θεραπεία για τη διαχείριση ή αντιμετώπιση της σπονδυλολίσθησης αφορά στα εξής:
- Τακτική παρακολούθηση από τον εξειδικευμένο ιατρό
- Εφαρμογή κηδεμόνα με σκοπό τη μείωση της λόρδωσης και σταθεροποίηση της πλάτης για την ανακούφιση του ασθενούς από τον πόνο
- Ειδικό πρόγραμμα ασκήσεων ενδυνάμωσης για τους μυς που υποστηρίζουν τη συγκεκριμένη περιοχή της σπονδυλικής στήλης
- Περιορισμός των καθημερινών δραστηριοτήτων του ασθενούς
- Τροποποίηση ενδεχόμενης αθλητικής δραστηριότητάς του
Σπονδυλολίσθηση – Χειρουργική Επέμβαση
Η επιλογή της χειρουργικής επέμβασης γίνεται λαμβάνοντας υπόψη το βαθμό της σπονδυλολίσθησης, τα νευρολογικά συμπτώματα, καθώς και την καθημερινή δραστηριότητα του ασθενούς. Σε περιστατικά μικρού βαθμού η επέμβαση περιλαμβάνει απλή αποσυμπίεση των νεύρων. Σε πιο σοβαρές σπονδυλολισθήσεις απαιτείται σπονδυλοδεσία για την αποτροπή τυχόν επιδείνωσης της σπονδυλολίσθησης έπειτα από την αποσυμπίεση.
