ΕΝΟΤΗΤΕΣ
Το χόρδωμα είναι ένας σπάνιος τύπος καλοήθη όγκου των οστών ο οποίος αναπτύσσεται με πολύ βραδείς ρυθμούς και μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο της σπονδυλικής στήλης ή στη βάση του κρανίου. Οι πιο συχνές περιοχές όπου αναπτύσσεται το χόρδωμα είναι το ιερό οστό (κατώτερο τμήμα της σπονδυλικής στήλης – περίπου το 1/3 των χορδωμάτων) και η βάση του κρανίου.
Απαντάται σε άτομα ηλικίας 40 με 60 ετών, αν και μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, ενώ αντιπροσωπεύει ποσοστό μικρότερο του 1% των καλοηθών όγκων.
Το χόρδωμα σχηματίζεται από τα απομεινάρια των εμβρυϊκών κυττάρων, τα οποία, κατά την ανάπτυξη του εμβρύου, αποτελούν συλλογή κυττάρων για τον μετέπειτα σχηματισμό των δίσκων της σπονδυλικής στήλης.
Παρόλο που θεωρούνται καλοήθεις όγκοι, τα χορδώματα μπορεί να αυξηθούν ιδιαίτερα σε μέγεθος και να γίνουν πολύ επιθετικά και τοπικά επικίνδυνα. Το χόρδωμα μπορεί να ασκήσει πίεση ή να διηθήσει σε κρίσιμα σημεία του εγκεφάλου και της σπονδυλικής στήλης, με αποτέλεσμα να προκαλεί έντονο πόνο και νευρολογικά προβλήματα που συνιστούν ακόμα και απειλή για τη ζωή.
Χόρδωμα & Συμπτώματα
Η πίεση που ασκεί το χόρδωμα στη σπονδυλική στήλη, τον εγκέφαλο και τα νεύρα οδηγεί στα εξής συμπτώματα:
- Πονοκέφαλοι οι οποίοι επιδεινώνονται το πρωί ενώ μπορεί να ξυπνήσουν τον ασθενή κατά τη διάρκεια της νύχτας
- Διαταραχές στην όραση, όπως διπλωπία, θολότητα και μειωμένα οπτικά πεδία
- Διαταραχές ακοής
- Αδυναμία και μούδιασμα στα άνω και κάτω άκρα
- Έλλειψη ελέγχου της ουροδόχου κύστης και του εντέρου (ακράτεια ούρων και κοπράνων)
- Σεξουαλική δυσλειτουργία
- Δυσκολία στην κατάποση
- Ενδοκρινολογικά προβλήματα
Χόρδωμα – Διάγνωση
Η διάγνωση του χορδώματος τίθεται από νευροχειρουργό. Ο εξειδικευμένος γιατρός θα παραπέμψει τον ασθενή σε απεικονιστικό έλεγχο ο οποίος περιλαμβάνει μαγνητική τομογραφία και υπολογιστική τομογραφία. Μέσω των ειδικών εξετάσεων θα γίνει προσδιορισμός της έκτασης του όγκου, καθώς και εάν υπάρχει μεταστατική πορεία.
Για την επιβεβαίωση της διάγνωσης, ενδεχομένως να κριθεί αναγκαία η λήψη βιοψίας κατά την οποία συλλέγεται μικρό δείγμα του όγκου.
Χόρδωμα – Θεραπεία
Η θεραπεία του χορδώματος ορίζεται σύμφωνα με τα αποτελέσματα του απεικονιστικού ελέγχου και της ιατρικής αξιολόγησης συνολικά.
Σε περίπτωση μεταστατικού χορδώματος ή εάν ο όγκος έχει αυξηθεί σημαντικά ώστε να πιέζει τους παρακείμενους ιστούς, ο κίνδυνος είναι υψηλός.
Η θεραπευτική προσέγγιση αφορά σε προεγχειρητικό σχεδιασμό, σε χειρουργική αφαίρεση του όγκου και των γειτονικών ιστών και σε μετεγχειρητική θεραπεία.
Ανάλογα με τη θέση, το μέγεθος και τα χαρακτηριστικά του χορδώματος, η ιατρική ομάδα μπορεί να περιλαμβάνει χειρουργούς από διαφορετικές ειδικότητες. Πιο συγκεκριμένα, η χειρουργική ομάδα συχνά απαρτίζεται από νευροχειρουργό, ογκολόγο, ορθοπαιδικό χειρουργό, ουρολόγο, πλαστικό χειρουργό, αναισθησιολόγο.
Κατά τη μετεγχειρητική φάση, ο ασθενής μεταφέρεται σε μονάδα εντατικής φροντίδας όπου πραγματοποιείται προσεκτική παρακολούθηση κατά την ανάρρωσή του.
Στη συνέχεια, γίνεται σχεδιασμός μετεγχειρητικού πλάνου το οποίο αφορά σε ειδικό πρόγραμμα φυσικοθεραπείας, εργοθεραπείας και φαρμακευτικής αγωγής.
