ΕΝΟΤΗΤΕΣ
Οσφυαλγία είναι η κατάσταση κατά την οποία ο ασθενής εντοπίζει πόνο στο χαμηλότερο τμήμα της μέσης αλλά και στους γλουτούς. Η ένταση του πόνου κυμαίνεται από ήπια έως οξεία και μπορεί να παρουσιαστεί απότομα, έπειτα από άρση βάρους ή κάποιον τραυματισμό, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις ο πόνος μπορεί να είναι αναίτιος.
Η οσφυαλγία απαντάται σε ποσοστό 11% περίπου του γενικού πληθυσμού στην Ελλάδα. Σε σχέση με τους άνδρες, οι γυναίκες πλήττονται συχνότερα, ενώ η συχνότητά της είναι πιο αυξημένη στις μεγαλύτερες ηλικίες. Η οσφυαλγία μπορεί να επηρεάσει σε πολύ μεγάλο βαθμό την καθημερινότητα του πάσχοντος, καθιστώντας τον μη λειτουργικό σε διαφορετικές εκδηλώσεις της ζωής του. Η χρόνια οσφυαλγία μπορεί να αποκλείσει τον ασθενή από τις επαγγελματικές του υποχρεώσεις αλλά και να τον απομονώσει από το κοινωνικό του περιβάλλον.
Οσφυαλγία: Ποια είναι τα αίτια;
Τα αίτια για την ανάπτυξη οσφυαλγίας μπορεί να είναι:
- Μυοσκελετικές διαταραχές (οστεοπόρωση, κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου, σπονδυλαρθρίτιδα, σπονδυλολίσθηση, στένωση των μεσοσπονδύλων στην οσφυϊκή μοίρα κ.α.)
- Τραυματισμός – Μυϊκές και συνδεσμικές ρήξεις
- Νεοπλασίες, όπως είναι το μυέλωμα, το οστέωμα και το νευρίνωμα
- Ρευματοπάθεια
- Ινομυαλγία
- Μετεγχειρητική διαταραχή (σύνδρομο πόνου)
- Μεταστατικός καρκίνος στη σπονδυλική στήλη
Οσφυαλγία – Ποια είναι η διαδικασία διάγνωσης;
Η διαδικασία διάγνωσης για την ανάδειξη της αιτίας πραγματοποιείται από νευροχειρουργό. Η καταγραφή της συμπτωματολογίας σε συνδυασμό με την κλινική εξέταση του ασθενούς αποτελούν την πρώτη φάση της διαγνωστικής διαδικασίας, η οποία θα δώσει τις κατευθυντήριες για τον περαιτέρω έλεγχο.
Ο εξειδικευμένος ιατρός θα παραπέμψει τον ασθενή σε μαγνητική τομογραφία οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Κατά την απεικονιστική εξέταση, θα αξιολογηθούν τα ευρήματα και θα ορισθεί με ακρίβεια η αιτία της πάθησης. Πολύ συχνά, η διάγνωση περιλαμβάνει και αξονική τομογραφία ή ακτινογραφικό έλεγχο οσφύος. Εάν κριθεί απαραίτητο από το γιατρό, η διαδικασία ολοκληρώνεται με τις αιματολογικές εξετάσεις, στοχεύοντας στον εντοπισμό παθήσεων που πιθανόν αποτελούν αιτία οσφυαλγίας.
Πώς αντιμετωπίζεται η Οσφυαλγία;
Η μέθοδος αντιμετώπισης ορίζεται σύμφωνα με την αιτία που προκαλεί την οσφυαλγία και την αξιολόγηση του γιατρού για τη γενικότερη κατάσταση του ασθενούς.
Το μεγαλύτερο ποσοστό (95%) των πασχόντων θεραπεύεται με συντηρητικές πρακτικές, όπως είναι η φαρμακευτική αγωγή και σύγχρονες μέθοδοι ελάχιστης επεμβατικότητας.
Σύγχρονες Μέθοδοι Ελάχιστης Επεμβατικότητας για την Αντιμετώπιση της Οσφυαλγίας
Οι σύγχρονες μέθοδοι ελάχιστης επεμβατικότητας για την αντιμετώπιση της οσφυαλγίας είναι:
- Επισκληριοδοσκόπηση
Επιλέγεται στις περιπτώσεις όπου η φαρμακευτική αγωγή δεν επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα και ο ασθενής βιώνει εμμένουσα οσφυαλγία. Η επισκληριοδοσκόπηση έχει ένδειξη, επίσης, σε περιστατικά μετεγχειρητικού πόνου στη μέση. Τέλος, μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην αντιμετώπιση του πόνου από εκφυλιστική σπονδυλοαρθροπάθεια.
Η διαδικασία πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία και χρησιμοποιείται ακτινοσκοπικό μηχάνημα, ειδικό μικροσκοπικό ενδοσκόπιο και ειδικός ενδοσκοπικός πύργος. Η επέμβαση γίνεται προσεγγίζοντας την πάσχουσα περιοχή μέσω του κόκκυγα και περιλαμβάνει τη λύση των συμφύσεων όπου απελευθερώνονται οι ρίζες, και την τοπική εφαρμογή κορτιζόνης και μαρκαΐνης ή ξυλοκαΐνης.
Ο ασθενής ανακουφίζεται άμεσα από τον πόνο και μπορεί να επιστρέψει στις καθημερινές δραστηριότητές του έπειτα από μερικές ώρες. - Επισκληρίδια χορήγηση φαρμάκων
Πρόκειται για τη χορήγηση κορτιζόνης, καθώς και αναισθητικών φαρμάκων μέσω επισκληριδίου. Ωστόσο η συγκεκριμένη μέθοδος φέρει μικρότερα αποτελέσματα από αυτά της επισκληριοδοσκόπησης. - Βιολογική θεραπεία με βλαστοκύτταρα
Η βιολογική θεραπεία με βλαστοκύτταρα αποτελεί μία αυτόλογη μέθοδο θεραπείας. Αυτό σημαίνει ότι η βλάβη αντιμετωπίζεται φυσικά με συστατικά από τον οργανισμό του ίδιου του ασθενούς. Λαμβάνοντας αίμα από το μυελό των οστών και έπειτα από ειδική επεξεργασία, πραγματοποιείται έγχυση στην πάσχουσα περιοχή με υλικό που περιέχει τα βλαστοκύτταρα. Η μέθοδος αυτή εφαρμόζεται συχνά για την αντιμετώπιση της σπονδυλοαρθροπάθειας.
